donderdag 23 januari 2014

Een valse start

Ik herinner mij de champagne glazen en het poppen van de kurk nog goed om 00.00. Al toastend gingen wij het nieuwe jaar in. 2014 zou een jaar worden waarin ik de fijne lichtpunten en de flow van 2013 door zou laten lopen. Ik had niet veel wensen, alleen een stabiele gezondheid en gelukkig zijn. Het is inmiddels de 4e week van mijn verjaardagsmaand en van alle goede voornemens is eigenlijk nog weinig terecht gekomen. Mijn geduld en uithoudingsvermogen worden getest. En op de een of andere manier is dat oké, omdat het geen keuze is en uitrusten de enige goede optie is.



Via de rechter strijd ik al een hele poos om mijn aantal uren dat ik volgend het UW..V kan werken omlaag te krijgen. Hun visie op mijn leven deel ik helaas niet met ze. Werken wil ik dolgraag, binnen mijn grenzen. Maar op dagen en weken als deze ben ik heel erg blij dat ik niet mijn baas hoef te bellen, dat ik niet in staat ben om te komen. Het gaat vanaf het begin van dit jaar eigenlijk niet zo lekker met mij. Dit brengt mij in gedachten een paar jaar terug waarin ik veel afwezig was op het werk en ik het record aan verzuimuren van het team op mijn naam had staan. En het akelige schuldgevoel wat dit met zich meebracht.

Het jaar luidde ik in met een voedselvergiftiging, een buikvirus, vele dagen met migraine, een virus en vele dagen gevuld met PEM (de gevolgen van de inspanningsintolerantie). Ik ben namelijk de eerste week van januari gestopt met het nemen van Nervensaft, mijn 3e medicijn voor de slaap. Één nacht was ik het goedje vergeten en ik sliep alsnog vrij goed die nacht. 3 verschillende soorten slaap medicatie vind ik erg veel en deze sap was ook de minst 'gezonde' versie. Hiermee stoppen zal mijn lichaam en geest hopelijk goed doen. En aangezien ik die ene nacht ook had geslapen besloot ik dit door te zetten.
Als bijwerking (las ik deze week op internet) heeft het goedje ook dat er urine in de blaas achterblijft en dit verklaart hopelijk mijn maandelijkse blaasontstekingen. Hiernaast heeft mijn behandelaar mij iets hoger behandeld (ONST) en dit viel niet zo lekker. Mijn lichaam is duidelijk aan het afkicken en opruimen, en zoals alles bij ME tijd kost moet ik deze rit ook rustig uitzitten. 

While in bed of op de bank probeer ik het zo gezellig mogelijk te maken in mijn appartementje.
En deze Riverdale Mailbox die ik met de kerst kreeg is ook mooi opgehangen door vriend lief.

Wel moest ik vandaag een vergadering van mijn vrijwilligerswerk bij de ME/CVS stichting afzeggen. Mijn link naar het gevoel even een normaal bestaan te hebben. Ik weet maar al te goed dat vrijwilligerswerk alles behalve vrijblijvend is en ook dit afzeggen knaagt enorm aan mij. Dagen als vandaag zal ik heel graag een verborgen camera in huis hebben zodat ik kan laten zien dat ik niet acteer en in bed vertoeven, zodat ik niet met mijn benen naar beneden hoef te zitten, en rusten echt het beste is. En dat voor de mensen die er zo stellig van overtuigd zijn dat ik makkelijk 8 uur per dag zittend werk kan doen. 

Helaas is dit geen optie en zal ik mijn standpunt moeten blijven verdedigen in de rechtszaal. Tot er een uitspraak komt die in mijn voordeel is. Tot die tijd werk ik met onwijs veel plezier voor de stichting en aan mijn blog. Dit is echt mijn lust en mijn leven geworden en mijn persoonlijke reïntegratie trajectje! 

Bink onze huis tijger. Gezond ontbijtje. Even gourmetten omdat het kan!
En mooie bloemen van schoonmams, geven mij al fijn wat lentekriebels.
Als het even gaat probeer ik blogjes te maken en blogs te lezen, ik ben erg blij dat ik in een goede tijd een aantal concepten al klaar had staan. Een mooie blauwe lucht, paarden genieten er ook van. En Cupcakes, zijn altijd een goed idee.
Ik ga deze rit dus nog even rustig uitzitten en hopen dat ik snel weer wat leuks kan doen met mijn lief. Want van de vele beperkingen die een mindere periode met zich meebrengt mis ik dit toch wel het meeste. Even de auto pakken en ons vermaken op een andere plek.

Tot snel!

Liefs, 
Linda

10 opmerkingen:

  1. Wat vervelend dat je zo moet strijden meis!
    Dat is het vervelende van deze ziekte, je ziet het niet aan de buitenkant maar je hebt er wel degelijk veel last van zo te lezen!

    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh wat een klote begin van het jaar. Goed dat je er nog zo rustig onder blijft, er komt straks echt weer een tijd dat het beter gaat. Heel veel succes met het uitzitten meid!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat zwaar moet dat zijn. Helemaal als je zo veel tegenwerking krijgt en voor jezelf moet vechten. Ik hoop dat je snel de rit hebt uitgezeten en weer wat meer energie hebt!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach meisje toch. Je ziek melden is en blijft een rotklus. Of dat nu is voor je baas, vrijwilligerswerk of gewoon een koffieafspraak. Hopelijk gaat het snel weer beter met je.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat heftig! Lijkt me heel zwaar allemaal. Hopelijk volgen er snel betere dagen. Take care!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Pfoeh wat moeilijk zeg :( Ik vind de manier waarop dit land met mensen die minder kunnen omgaat echt ongelooflijk idioot soms, die rechtse regering bevalt me totaal niet. En jij zit ermee. Ik hoop dat je je snel beter voelt!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. pfoehh wat een heftig iets allemaal.. hopelijk krijg je nu een beter jaar wat er nu nog aankomt.. wij duimen en lezen in ieder geval met je mee! iedereen verdient na slechte tijden goede tijden.. ik hoop dat jij nu goede tijden zult krijgen! liefs ik volg je nu via google friend connect x

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ach wat jammer voor je allemaal, ik hoop dat het snel beter met je gaat! Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Verschrikkelijk om je jaar zo te beginnen.. Het is alweer een tijdje geleden dat je dit artikel plaatste maar sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jeetje wat zwaar, ik hoop dat het snel beter gaat!

    BeantwoordenVerwijderen